ಗುರುಲಿಂಗ ಜಂಗಮ ಮಹಾರಾಜರು

25 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯದ ಇಂಡಿ ತಾಲ್ಲೂಕಿನಲ್ಲಿರುವ ನಿಂಬಾರ್ಗಿ ಗ್ರಾಮದ ವಿರಶೈವ ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರಾದ ಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಭಾವೂಸಾಹೇಬ್, ಹೋಳಿ ಹಬ್ಬಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರ ತಂದೆಯಿಂದ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಗದರಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು. ಕೋಪ ಮತ್ತು ಅವಮಾನಗೊಂಡ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಭಾವೂಸಾಹೇಬ್ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಸೊಲಾಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಚಂದ್ರಭಾಗ ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಪಟ್ಟಣವಾದ ಪಂಧಾರ್ಪುರ ತೆರಳಿದರು. ಇದು ಇಂದಿಗೂ ವಿಠ್ಠಲ್ ರಖುಮಾಯಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ. ಅವರು ಯಾರಿಗೂ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡದೆ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟು ಬಂದಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ತಪ್ಪನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಲು ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಹಾದಿಯತ್ತ ಸಾಗುವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸಬೇಕೆಂದು ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಭಕ್ತಿಭಾವದಿಂದ ವಿಠ್ಠಲನನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದರು. ಮೂರನೆಯ ದಿನ ಭಗವಂತ ವಿಠ್ಠಲ ಅವರ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು “ಮಗು ಚಿಂತಿಸಬೇಡ. ಸಿದ್ಧಗಿರಿಗೆ ಹೋಗು, ಅಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರುವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀ, ಅವರು ನಿನ್ನನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ” ಎಂದು ಆದೇಶಿಸಿದರು. ಇದು ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳಲು ಭರವಸೆ ನೀಡಿತು.

ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಕೊಲ್ಹಾಪುರ ನಗರದಿಂದ ಸುಮಾರು 13 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಬೆಟ್ಟದ ಸ್ಥಳವಾದ ಸಿದ್ಧಗಿರಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು. ಸಿದ್ಧಗಿರಿ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತು. ಸಿದ್ಧಗಿರಿಯಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯ ದೇವತೆಯಾದ ಶ್ರೀ ಕಾಡಸಿದ್ದೇಶ್ವರ (ಕಾಡಸಿದ್ಧ)ನಿಗೆ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ನಂತರ, ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರು ಹತ್ತಿರದ ಗುಹೆಯನ್ನು ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಗುಹೆಯಿಂದ ಯೋಗಿಯೊಬ್ಬರು ಹೊರಬಂದು ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರನ್ನು ಸಮೀಪ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದನು. ಪರಿಪೂರ್ಣ ಯೋಗಿಯ ಪ್ರಬುದ್ಧ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಯೋಗಿಯ ಕಡೆಗೆ ಧಾವಿಸಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಅವರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದರು. ಯೋಗಿಗಳು ಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರನ್ನು ಗುಹೆಯೊಳಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ದೈವಿಕ ನಾಮದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿದಿನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವಂತೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. ಯೋಗಿ "ನೀನು ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆ, ನಿನ್ನ ಕೀರ್ತಿ ಎಲ್ಲಾ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಹರಡುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಯೋಗಿಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವಾದ ಪಡೆದ ಕೂಡಲೇ, ಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದರು, ಆದರೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಲೌಕಿಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದರು, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರುವಿನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು 6 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಯೋಗಿ, ತನ್ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡು, ನಿಂಬಾರ್ಗಿಯಲ್ಲಿರುವ ಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಭಾವೂಸಾಹೇಬ್ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು. ನಾರಾಯಣರಾವ್, ತನ್ನ ಗುರುವನ್ನು ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತರಾದರು ಮತ್ತು ಬಹಳ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಗುರುವನ್ನು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಸ್ವಾಗತಿಸಿ ಪೂಜಿಸಿದರು. ತನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿ, 2 ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಗುರುವು 2 ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ 1 ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ಲೌಕಿಕ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಉಳಿದ 1 ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ದೇವರ ಭಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಗಾಗಿ ಬಳಸುವಂತೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು.

ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ತನ್ನ ಗುರುವನ್ನು “ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಲೌಕಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಸಂತೋಷದ ಜೀವಿತವನ್ನಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಬಹುದೇ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದನು. ಶಿಕ್ಷಕನು "ದೇವರ ಕೃಪೆಗೆ ಯಾವುದೂ ಅಸಾಧ್ಯವಲ್ಲ" ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದರು. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರುವಿನಿಂದ ಈ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಹುರುಪಿನಿಂದ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ತೋರಿಸಿದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಪಾದಕ್ಕೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕೃತಜ್ಞತೆಯಿಂದ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುವ ಮೊದಲು ಗುರು ಹೊರಟುಹೋಗಿದ್ದರು.

ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿಯು 31 ನೇ ವಯಸ್ಸನ್ನು ದಾಟಿದ ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಅವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ತಿರುವು ತಂದಿತು. ತನ್ನ ಗುರುಗಳು ತೋರಿಸಿದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಸಂಕಲ್ಪದೊಂದಿಗೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ದೈವ ಕೇಂದ್ರಿತ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಬಣ್ಣ ಮಾಡುವ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಕುರುಬವೃತ್ತಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಇತರ ಕುರುಬರೊಂದಿಗೆ ಅವರು ತನ್ನ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಯಿಸಲು ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಆರಿಸಿಕೊಂಡ ಮರದ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ದಿನಚರಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಅನುವಾಗುವಂತೆ ತಮ್ಮ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಕಾಯಲು ಸ್ನೇಹಿತರಲ್ಲಿ ವಿನಂತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಅವರ ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಅವರ ಸ್ವಂತ ಆತ್ಮ ಅಥವಾ ಸ್ವಯಂ. ಮುಂದಿನ 36 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅವರು ಈ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆದರು ಮತ್ತು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು. ಈ ಅನುಭವಗಳ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯೊಂದಿಗೆ ಅನಂತ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾದರು. ಅಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯು ಸ್ವತಃ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಕ ಅಥವಾ ಗುರು ಆಗಬಹುದು.

ತನ್ನ ಜೀವನದ ಮುಂದಿನ 28 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿರು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ಸ್ವಯಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಅದೇ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರು ಅಥವಾ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ಸದ್ಗುರು ಆಗಿದ್ದರಿಂದ, ನಾರಾಯಣರಾವ್ ಭಾವೂಸಾಹೇಬ್ ಅವರು ನಿಂಬಾರ್ಗಿಯ ಸಂತ ಹಾಗೂ ನಿಂಬಾರ್ಗಿ ಮಹಾರಾಜ್ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದರು. ಸಂತ ರಮದಾಸ್ ಬರೆದ ಪವಿತ್ರ ಪುಸ್ತಕ ದಾಸಬೋಧದ ಗುಪ್ತ ಅರ್ಥವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಅವರು ಪ್ರವಚನಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಈ ಪುಸ್ತಕದ ಕುರಿತು ಅವರ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು “ಬೋಧ್-ಸುಧಾ” ಅಥವಾ “ದಿ ನೆಕ್ಟರ್ ಆಫ್ ಇಲ್ಯೂಮಿನೇಷನ್ (ಬೋಧ್-ಸುಧಾ ಇದರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದ)” ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಿಂಬಾರ್ಗಿ ಮಹಾರಾಜರು ತಮ್ಮ 95 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ (1885 ರ ಮಾರ್ಚ್ 9 ರಂದು) ದೇಹವನ್ನು ತೊರೆದರು (1789-1885).

ಅವರ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ನಿಂಬಾರ್ಗಿ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ವರ್ಷವಿಡೀ ಈ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಧ್ಯಾನಗೋಷ್ಠಿಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಅನೇಕ ಭಕ್ತರು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರು ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಈ ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಪೂಜಿಸಲು ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಶ್ರೀ ಗುರುದೇವ್ ರಾನಡೆ ಅವರು ಶ್ರೀ ನಿಂಬಾರ್ಗಿ ಮಹಾರಾಜರನ್ನು "ಅವರು ಬಕುಲಾ ಮರದಂತೆ ಇದ್ದರು, ಅದರ ಹೂವುಗಳು ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಕರ್ನಾಟಕದ ಉದ್ದ ಮತ್ತು ಅಗಲದಾದ್ಯಂತ ಅವುಗಳ ಸುಗಂಧವನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತವೆ" ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ರಘುನಾಥಪ್ರಿಯ ಮಹಾರಾಜರು: ಗುರುಲಿಂಗ ಜಂಗಮ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ಶ್ರೀ ರಘುನಾಥಪ್ರಿಯ ಮಹಾರಾಜರು ಹಾಗೂ ಶ್ರೀ ಭಾವುಸಾಹೇಬ್ ಮಹಾರಾಜರು (ಭಾವುಸಾಹೇಬ್ ಮಹಾರಾಜರ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಲೇಖನವಿದೆ) ಪ್ರಮುಖ ಶಿಷ್ಯಂದಿರು. ಶ್ರೀ ರಘುನಾಥಪ್ರಿಯರು ಮೂಲತಃ ಆಂಧ್ರ ಪ್ರದೇಶದ ದ್ರಾವಿಡ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು ಹಾಗೂ ಒಬ್ಬ ಮಂತ್ರವಾದಿ ಆಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅವರ ಯಾವ ವಿದ್ಯೆಗಳು ಶ್ರೀ ಗುರುಲಿಂಗ ಜಂಗಮ ಮಹಾರಾಜರ ಮುಂದೆ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಅವರು ನೀನು ತೋರಿಸುವ ವಿದ್ಯೆ ತಂತ್ರಗಳು ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿವು ನೀಗಿಸುವ ವಿದ್ಯೆಗಳಾಗಿವೆ ಎಂದು ರಘುನಾಥ ಪ್ರಿಯ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟರು. ನಂತರ ನಿತ್ಯ ನೂತನವು ಸತ್ಯವಾದ ಭಗವಂತನ ನಿಜರೂಪದ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ನೀಡಿದರು, ಅಲ್ಲದೇ ನೀನೇ ಭಗವಂತನಾಗಿದ್ದೀಯ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು. ನೀನು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿ ನಿನ್ನ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೋ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಉಪದೇಶ ನೀಡಿದರು. ರಘುನಾಥ ಪ್ರಿಯ ಮಹಾರಾಜರು ಗುರುವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ದೀಕ್ಷೆ ಪಡೆದು ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ರಘುನಾಥಪ್ರಿಯ ಮಹಾರಾಜರು ತಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಜಮಖಂಡಿ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಚಿಮ್ಮಡ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರು. ಈಗಲೂ ಪ್ರತಿವರ್ಷವೂ ಅಲ್ಲಿ ದೀಪಾವಳಿ ಕಡೆ ಪಾಡ್ಯೆ ದಿವಸ ರಥೋತ್ಸವ ನಡೆದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಸಪ್ತಾಹ ಜರುಗುತ್ತದೆ.